Հաճախ են դեպքեր, երբ իշխանությունները այս կամ այն երկրում հարկադրված են որքան հնարավոր է նվազեցնել լրահոսերը արտակարգ իրավիճակների, պատերազմների կամ նման այլ իրավիճակների դեպքում:
Դեռ մի քանի տարի առաջ տեղեկատվությունը «փակելու» լավագույն միջոցը (ավանդական գրաքննություն մտցնելուց բացի) ինտերնետի հանդեպ հատուկ ուշադրություն դարձնելն էր, քանի որ ցանցով տեղեկատվությունը շատ ավելի արագ է «շարժվում» էլեկտրոնային նամակների, ֆորումների և այլնի օգնությամբ: Գրաքննության հարցի լուծումը ցանցում զտումն էր` կոնկրետ կայքերի արգելափակումը, որոնց միջոցով կարող էր տարածվել տեղեկատվությունը, կամ հակառակը` սեփական մուտքը ներքին տեղեկատվական դաշտ: Ցանցում կոնտենտի արգելափակման հարցերը լուծվում են լոկալ պրովայդերների վերահսկողության միջոցով, որոնց վերագրում են արգելափակել այս կամ այն վեբ-կայքերը, այս կամ այն ելման կամ մուտքի թրաֆիկը:
Սակայն վերջին մի քանի տարիներին տեղեկատվության անցանելիությունն արգելքների միջով կտրուկ ավելացել է: Պատճառները մի քանիսն են.
Այսպիսով, արդի ինտերնետ-տեխնոլոգիաները, սոցիալական ցանցերը թույլ են տալիս սովորական միջին օգտվողին, որը ինտերնետ մտնելու հնարավորություն ունեցող համակարգիչ կամ բջջային հեռախոս ունի (անգամ միայն SMS ուղարկելու հնարավորություն ունեցող), դառնալ տեղեկատվության աղբյուր ավանդական ԶԼՄ-ի համար դժվար մատչելի տեղերից։
Ընդ որում, հիպերսոցիալացման փուլ անցնող արդի ինտերնետի առանձնահատկությունները հանգեցնում են նրան, որ հասարակական առումով նշանակալի ցանկացած տեղեկատվություն սկսում է տարածվել հեղեղի նման՝ արագ լցնելով տեղեկատվական հոսքերը։ Տեղեկատվությունը գերհոսուն է դարձել, իսկ ինտերնետը մոտ է այնպիսի վիճակի, որը կարող է անվանվել գերհաղորդունակ. ոչ ֆորմալ սոցիալական ցանցերով չափազանց կարևոր տեղեկատվության տարածման արագությունը գրեթե ակնթարթայինին է մոտենում։
Ավանդական լրատվամիջոցները հարկադրված են ինչ-որ կերպ արձագանքել տեղեկատվության այլընտրանքային այսպիսի աղբյուրների հայտնվելուն։ Ամենից հաճախ մրցակցությունն այսօր հանգեցնում է երկու մեդիա-տեսակների սերտաճմանը. մամուլն ավելի հաճախ է օգտագործում բլոգերների, զանազան ցանցերի մասնակիցների հաղորդումները։ Այսպես, Իրանում նախագահական ընտրություններից հետո ընդդիմության և իշխանությունների բախումների ընթացքում արևմտյան շատ լրատվամիջոցներ որպես տեղեկատվության աղբյուր օգտագործում էին Twitter կայքից իրանցի օգտվողների հաղորդումները, որոնք արվում էին փողոցից, անմիջապես բախումների ժամանակ։ Նման տեղեկատվության օպերատիվությունը ոչնչի հետ չես համեմատի, քանի որ արվում է անմիջապես ականատեսի կողմից, որը թղթակցությունը հաղորդում է իր բջջային հեռախոսով (հատկապես հաշվի առնելով այն, որ օտարերկրյա լրագրողների աշխատանքն իրանական իշխանությունների կողմից սահմանափակված էր այդ պահին)։
Մյուս կողմից` իրադարձությունների մասին տեղեկատվության ակտիվ հոսքերն օն-լայն ռեժիմում հանգեցնում են ողջ աշխարհի օգտվողների գերմեծ հետաքրքրությանը: Իրադարձությունների հանդեպ գերհետաքրքրությունը, այսինքն` որոշակի հոսքերի հանդեպ հսկայածավալ լսարանի հետաքրքրությունն այդ հոսքերը դարձնում է խոցելի այն խմբերի կողմից, որոնք սեփական նպատակներ են հետապնդում: Այսպես, իրադարձությունների ակտիվացման պարագայում, երբ ներկա են բլոգերներ կամ սոցիալական ցանցերի օգտվողներ, որոնք տեղի ունեցող իրադարձությունների մասին տեղեկացնում են օն-լայն ռեժիմում, իրավիճակը հանգեցնում է մեկ ուղղությամբ տեղեկատվության կտրուկ ավելացման (օրինակ, բախումներն Իրանում, հեղափոխությունը Ղրղզստանում և այլն): Հետևաբար, ի հայտ են գալիս բազմաթիվ մարդիկ, որոնք խիստ հետաքրքրված են, որպեսզի տեղեկատվություն ստանան առավելագույնս հապճեպ ռեժիմով: Բացի այդ, հաճախ գոյություն ունի կոնֆլիկտի երկրորդ կողմը, որը փորձում է թաքցնել տեղեկատվությունը: Տեղեկատվության լիակատար արգելափակման բարդությունների մասին վերոնշյալը նկատի ունենալով` այսօր ծագում են գրաքննության այլ մեթոդներ:
Տեղեկատվության հեղեղանման ավելացումը հանգեցնում է ոչ միայն աղբյուրների տեսակավորման և դրանցից առավել հավաստիների բացահայտման աշխատանքի պարզ գծային ավելացման (նշենք, որ հոսքերի ավելացումը կապված է ոչ միայն ուղղակիորեն ինտերնետի մեծացող հնարավորությունների հետ: Գործում է նաև ակտիվության ուժեղացման գործոնը. օրինակ, գրաքննության ուժեղացումը կտրուկ մեծացնում է նաև սոցիալական թղթակիցների` հասարակ մարդկանց քանակն ու որակը, որոնք ուզում են աշխարհին իրենց պատկերացումների և հնարավորությունների սահմաններում հավաստի տեղեկատվություն հասցնել): Ավանդական ԶԼՄ խմբագիրների համար (ինչպես նաև այն օգտվողների համար, որոնք ուզում են ինքնուրույն գտնել տեղեկատվությունը սոցիալական ցանցերում) այսօր առավել էական խնդիր են դառնում տեղեկատվության աղետալի չափերի հասնող ավելացումը և արժանահավատ աղբյուրներ գտնելու դժվարությունները:
Բացի տեղեկատվության սովորական հսկայական հոսքից, հավաստի աղբյուրների որոնումը դժվարանում է նաև նրանով, որ.
Մեկ այլ էական առանձնահատկություն է գրաքննության նոր մեթոդի հայտնվելը (որն, ի դեպ, հիմնվում է նոր պլատֆորմի վրա դրված հին մշակումների վրա): Իրանական իրադարձությունների ժամանակ արդեն հասկանալի դարձավ, որ տեղեկատվական հոսքերը զգալիորեն ձևափոխված են: Մի կողմից` փողոցներում աշխատում էին մի քանի տասնյակ մարդիկ բջջային հեռախոսներով: Այնուհետև նրանց հաղորդումները վերահրատարակվում էին ահավոր չափերի հասնող քանակությամբ: Սակայն նկատվեց, որ սփամից, վիրուսներից և պարզապես վերահրապարակումներից բացի, ինչ-որ պահի ցանց մտցվեց ապատեղեկատվության հսկայական քանակություն: Բազում ենթադրություններ արվեցին, որ ապատեղեկատվությունը ցանց են մտցնում Իրանի հատուկ ծառայությունները:
Անհնար է հաստատել կամ հերքել այս տեղեկատվությունը, սակայն փաստ է, որ բախումների առաջին օրերին Իրանի հատուկ ծառայությունները չկարողացան արգելափակել տեղեկատվության արտահոսքը. ակտիվիստներին հաջողվում էր միջնորդավորված ճանապարհներով տեղեկատվությունը դուրս հանել, որն այնուհետև վերահրապարակվում էր տասնյակ հազարավոր ակտիվիստների կողմից ողջ աշխարհով մեկ: Ուստի, տեղեկատվության արգելափակման առավել գործուն մեթոդը դարձավ ոչ թե աղբյուրների ուղղակի փակումը, այլ դրանց վարկաբեկումը` քանակով ու որակով համադրելի ապատեղեկատվության տարածման օգնությամբ:
Այսպիսով, այսօր այլընտրանքային ԶԼՄ-ի միջոցով տեղեկատվության տարածման խնդիր են դառնում մի քանի գործոն, որոնք առայժմ դժվարվերահսկելի են և լուրջ պատրաստություն են պահանջում (ԶԼՄ խմբագիրների կամ փորձագետների և այլոց համար, որոնք օգտվում են այդ աղբյուրներից).
1http://en.rsf.org/spip.php?page=article&id_article=33844
2Մի ցանցը մեկ այլ ցանցի միջոցով պաշտպանելու մեթոդ է։ Firewall-ը կանխում է ոչ ցանկալի մուտքը պաշտպանված ցանց, միևնույն ժամանակ մուտքի իրավունք տրամադրելով պաշտպանված ցանցին firewall-ից դուրս գտնվող ցանցերից։ Սովորաբար ընկերությունները firewall տեղադրում են, որպեսզի օգտագործողներին հնարավորություն տրվի մուտք գործել ինտերնետ՝ պաշտպանելով նրանց ներքին տեղեկատվությունը։